Robin Polley laat zijn talenten zien

In de gewonnen wedstrijd tegen FC Groningen (4-2) bleef de inbreng van Robin Polley beperkt tot warmlopen langs de kant, maar in de bekerwedstrijd in Alkmaar tegen AZ (4-1 verlies) stond hij in de basis en maakte hij als rechtsback de volle 90 minuten vol. “Dat ging wel lekker’’, zegt Robin Polley van Heracles Almelo. “Jammer genoeg kwam ik er tegen Groningen niet in. Maar het is mooi dat we eindelijk gewonnen hebben’’, aldus de zoon van Prince Polley.

Almelo – Robin Polley is van 28 december 1998, geboren in Rotterdam. Als zoon van Prince Polley, die 54 wedstrijden voor FC Twente speelde (20 goals) en 8 interlands voor Ghana.
In de jeugd speelde Robin Polley bij JHR en De Spartaan’20 voor hij in de jeugd bij Feyenoord belandde. “Ik ben nog twee keer op proef geweest bij FC Twente, maar werd niet aangenomen’’, vertelt Polley.
Na Feyenoord werd het ADO Den Haag, met vier wedstrijden in het eerste en een verhuurperiode FC Dordrecht met 25 wedstrijden.
Bij Heracles debuteerde hij in de 0-0 wedstrijd tegen Ajax. “Ik heb acht minuten meegedaan. De nul houden was het belangrijkst, maar de trainer had wel gezegd dat ik met mijn snelheid mocht proberen aanvallend iets te creëren.’’

Voor de beker tegen AZ scoorde Bilal Basacikoglu de enige Almelose goal en zaterdag tegen Groningen scoorde hij opnieuw, op aangeven van linksback Giacomo Quagliata. Op rechtsback heeft Polley te maken met Noah Fadiga en Navajo Bakboord als concurrenten. “Ik moet geduld hebben’’, zegt Polley.

Na vijf nederlagen op rij won Heracles eindelijk weer eens. “We kwamen heel vroeg op achterstand’’, vertelt Polley. “Dan denk je van ‘niet weer’. Maar aan de bal waren we goed, dat zag je gewoon. We hebben het om kunnen buigen. De goal van Bilal was zeker een mooie. En die van Niko was buitenkantje rechts en goed doorzetten van Kaj Sierhuis. Een overtreding? Af en toe moet je het ook mee hebben.’’ 

Volgens Polley had Heracles meer punten kunnen hebben. “We hebben vaak een een beetje pech gehad. Dan waren we de betere ploeg, maar op de eindstreep beloonden we ons niet met drie punten. Wij zijn fysiek sterk. Bij Groningen hadden ze 120 minuten bekervoetbal in de benen. Dan merk je dat het niet echt toeval is dat wij in de laatste tien minuten gas kunnen geven.’’ 

In de jeugd was Polley nog een aanvaller, net als zijn vader die in Ghana woont. “In het tweede van ADO ben ik rechtsback geworden. Ik kwam er eigenlijk zelf mee. Mijn begeleider zei ook dat het mij meer mogelijkheden geeft door te breken. Bij Heracles moet ik nog wennen aan het niveau, de intensiteit. Ik heb mezelf altijd geleerd hard te werken. Ik moet geduldig zijn. Er komen vast nog meer kansen en dat moet ik laten zien wat ik in huis heb.’’

Zijn vader ziet hij normaal gesproken één keer per jaar. “Maar we spreken elkaar wekelijks. De bedoeling is dat hij volgend jaar komt. Ik heb nog veel familie in Ghana wonen.’’