Janny Verreyt (70) blijft korfballen

Janny Verreyt is al 46 jaar lid van korfbalclub DOS-WK en is er trainer van de F-jes. Ook is ze speelster van het vierde. “Stoppen? Ik vraag ieder jaar of ik nog mee mag doen en dat mag. Het gaat nog goed.’’

Enschede – Ondanks de leeftijd van 70 jaar speelt Janny Verreyt nog steeds competitie. In het vierde team van DOS-WK is ze wel de oudste, vertelt ze. “De jongste is 45. We zijn wel een veteranenteam.’’
Maar ze korfballen niet in een veteranencompetitie. “In de zaal hebben we tegen het tweede van Borculo gespeeld. Allemaal jonge mensen’’, klinkt het.

Ervaring is een belangrijk wapen, vindt Janny. “We zijn niet zo snel meer, maar we weten wel waar we moeten staan. De bal valt dan gewoon bij ons in de handen, bij wijze van spreken. Ervaring is belangrijk in het korfbal.’’

Met het vierde speelde ze dit seizoen naar een plek in de middenmoot. “Nou ja, de onderkant van de middenmoot. We hebben niet zo veel gewonnen. Het was een rare competitie. Veel teams belden af. Eerbeek deed helemaal niet meer mee. Het team van Rigtersbleek is gestopt. Het aantal wedstrijden was beperkt.’’

Janny speelde af en toe ‘gewoon’ hele wedstrijden en ze scoorde ook nog met enige regelmaat. “De jeugd let tegenwoordig niet zo goed op. Dan laten ze me lopen en dan komen ze op de koffie.’’

Ze begon met korfballen op haar negende. “Met dameskorfbal in Brabant. In de hoofdklasse zijn we nog kampioen geworden.’’
In 1976 kwam Janny bij DOS terecht. “Ik zat tegen het eerste aan. Ben ook wel als reserve mee geweest met het eerste, maar ik speelde meestal in een lager team. Het moest allemaal wel gecombineerd worden met de kinderen.’’

Vele functies

Bij DOS-WK vervulde ze vele functies. “Ik kwam hiernaartoe en na één week vroegen ze al of ik de jeugd wilde trainen.’’
De jeugdcommissie volgde snel en ook zat ze in het overgangsbestuur van DOS naar DOS-WK. Wedstrijdsecretaresse bij de jeugd en de senioren was ze ook. Ze deed kantinediensten en zat in de redactie van het clubblad. “En bezorgen!.’’
Kantinediensten doet ze nog steeds. Net als training geven aan de F-jes en zelf competitie spelen. ‘’Hoe lang ik nog doorga? Zolang ik mee mag blijven doen. Ik beleef er veel plezier aan en ik krijg er energie van.’’

Het G-korfbal wordt genoemd. “Daar bemoei ik me nu ook mee.’’
Ook heel fijn: het lichaam protesteert niet. “Blessures heb ik zelden. Ik weet niet hoe dat komt. Ik denk dat ik een goed gestel heb. Ik heb wel eens een wedstrijd gemist als ik door mijn enkel was gegaan, maar echte blessures heb ik nooit gehad. Van slijtage merk ik niet zo veel.’’

Een geheim om zo fit te blijven, is er niet. Of toch? “Ik heb een moestuin en daar eet ik altijd uit. Veel groente en fruit. Niet roken. En af en toe een glaasje. De derde helft is ook aan mij besteed.. Dat hoort er gewoon bij.’’’