Het Drenthepad in 17 wandeldagen
AlgemeenRosalie van Blanken uit Enschede gaat vanaf maandag 29 mei het Drenthepad wandelen om aandacht te vragen voor de Hersenstichting. In 17 etappes wil ze in totaal 329 kilometer afleggen. “Ik heb veel geoefend en heb er heel veel zin in.’’
Enschede - Rosalie van Blanken begint maandag 29 mei in Beilen aan haar wandelmarathon door Drenthe. De achttien etappes doet ze in zeventien keer. “Ik wil het in zeventien dagen doen. Ik schuif wat etappes in elkaar’’, vertelt de 39-jarige Enschedese, die niet zomaar voor de Hersenstichting heeft gekozen. “Omdat ik zelf na een lekkage van hersenvocht en een daarop volgende hersenvliesontsteking nog dagelijks de gevolgen hiervan ondervind.’’ Vorig jaar oktober onderging ze een maagverkleining. “Na mijn eerste deel herstel zou ik volop gaan bewegen en had voor ogen vooral veel te gaan wandelen. Helaas kwam ik begin december in het ziekenhuis te liggen met zeer zware hoofdpijnen. Hersenvochtlekkage zo bleek. Na een pijnlijke behandeling mocht ik een week later naar huis. Alles leek goed te gaan tot ik na een week weer zeer zware hoofdpijnen kreeg en terug ben gegaan naar het ziekenhuis. Dit keer bleek ik een milde hersenvliesontsteking te hebben. Na wederom een week opname mocht ik naar huis. De hoofdpijnen waren nu aardig verdwenen maar sindsdien kamp ik met veel andere verschijnselen, zoals concentratieverlies, zeer snel overprikkeld zijn, stemmingswisselingen, snel oververmoeid zijn, et cetera. Het herstel hiervan zal nog maanden en waarschijnlijk jaren gaan duren, maar ik wil deze heftige tijd achter mij laten en fris en vol goede moed de toekomst in gaan. Om dit te doen, heb ik besloten het Drenthepad te gaan wandelen. Deze route door het prachtige Drenthe, van 329 kilometer, ga ik in mijn eentje, met een grote backpack met daarin mijn tentje en slaapzak, proberen in 18 etappes te wandelen. Tijdens mijn tocht wil ik aandacht schenken aan de Hersenstichting. Ik heb nu van zeer dichtbij meegemaakt hoe belangrijk zij zijn en wil iets ‘terugdoen’. Met hen heb ik inmiddels contact gehad en zij vinden het een geweldig leuk idee.’’
Rosalie heeft niet alleen een tentje mee om in te slapen, maar ook staan overnachtingen in een B&B en bij mensen thuis op het programma. “Ik probeer elke dag zo vroeg mogelijk op pad te gaan. Als ik bij iemand thuis slaap, zal het moeilijk worden om om 6.00 uur te vertrekken, maar om 7 uur wil ik toch zeker weggaan. De bedoeling is dan om tot een uur of een vier te wandelen. Eten en drinken neem ik zoveel mogelijk mee.’’
Het wandelavontuur komt steeds dichterbij. Bang voor blaren is ze niet. “Nee, ik heb goede schoenen en goede sokken.’’ Deze laatste week staat in het teken van de voorbereiding. “Een week waarin nog veel moet gebeuren, maar ik heb alles onder controle. Door wat ik met mijn hersenen heb gekregen, ben ik bijna heel mijn leven op briefjes gaan schrijven. Voor alles wat ik moet doen, maak ik een briefje of post- it, zodat ik het niet kan vergeten. Voor de komende week ligt er een hele stapel briefjes op mij te wachten met de meest uiteenlopende klusjes. Zo wil ik mijn backpack nog een aantal keren in- en uitpakken, zodat ik daar goed de handigheid in heb. Op die manier kan ik bijvoorbeeld bij slecht weer snel alles uitpakken en mijn tentje opslaan of in de ochtenden, als er slecht weer nadert, zorgen dat alles alvast droog in mijn tas zit voor de eerste spetters vallen. Ik heb gemerkt dat het heel belangrijk is dat de backpack goed zit en qua gewicht goed verdeeld is. Daarmee maak je het jezelf gewoon een stuk makkelijker. De donaties gaan best goed, maar ik hoop natuurlijk op nog veel meer.’’