Korte broek
De tijd vliegt. Dit is alweer kollumpje numero 1020 en het voornemen is daar om het over iets te hebben waar ik het in de vorige 1019 stukjes volgens mij nog nooit over heb gehad: de korte broek.
Voor mij een kledingstuk dat ik in de zomermaanden zo’n beetje dagelijks aan heb als de temperatuur ook maar iets in de buurt komt van de 20 graden. Gewoon omdat het lekkerder zit dan een potentiële plakkerige lange broek. Een korte broek geeft lucht, zal ik maar zeggen.
Toch schijnen er deskundigen rond te lopen die van mening zijn dat de korte broek niet gedragen hoort te worden op het werk, kantoor, bij vergaderingen en andere gelegenheden van enige importantie. Ik zou tegen deze etiquettegoeroes willen zeggen dat het kul is. Helemaal omdat ik mooie benen heb.
Maar ook de medemens met wat minder mooie benen mag wat mij betreft te allen tijde een korte broek aan doen. Vrijheid, blijheid, zal ik maar zeggen.
'Over pakweg twintig jaar loopt iedereen in de korte broek'
En de korte broek heeft de toekomst. Over pakweg twintig jaar loopt iedereen in de korte broek, want dan is het op aarde gewoon veel te warm geworden.
In het westen van het land zou het ook nog wel eens een zwembroek kunnen zijn als antwoord op dreigende overstromingen vanuit de almaar stijgende zee.
Enschede aan Zee is dichterbij dan je denkt, zal ik maar zeggen.
Lang geleden was ik in Darwin, in het noorden van Australië, en daar liep de politie gewoon in korte broek over straat. Ik bedoel maar. Gaat hier ook gebeuren. Het ene hitterecord volgt het andere op. En als het ijs op de polen smelt enzovoort. Het riedeltje is bekend, maar doen onze wereldleiders er echt iets mee?
Je hoeft niet eens op zoek naar een antwoord, want die wereldleiders zijn bijna allemaal oude mannen in nette pakken met strakke stropdassen. De meesten zijn gewoon bandieten. Volgens mij zijn we beter af met wereldleiders in een korte broek. Is er meer contact met de buitenwereld, de natuur. Krijgen ze wat vaker jeuk van een muggenbeet, zal ik maar zeggen.
En dat zal ik maar zeggen is een familiedingetje. De opa van mijn kinderen was er dol op en plakte het zo’n beetje achter elk vertelsel, zal ik maar zeggen.
En het breekt ook een beetje de tekst hè. Dan kan ik het zomaar over iets anders gaan hebben. Over de veranderde sociale omgangsvormen bijvoorbeeld. Zoenen op de wang is uit! Drie zoenen al helemaal.
Verzin ik niet, het is onderzocht door een heus onderzoeksbureau, genaamd Panel Inzicht. Handen schudden doen we ook veel minder. En corona is de oorzaak.
Wel zijn we meer gaan wandelen. Maar of dat nou in de korte broek was, ja, dat hebben ze niet onderzocht.
Hans Assink schrijft Tekstbureau Piet. Piet staat voor Passie In Elke Tekst. Vriendelijk reageren kan via assink@home.nl. Nog de complimenten voor de jurken van Kristel en Marloes.