Contact
Wij hebben veel contact met onze kinderen, de dames bijna elke dag. Er komt altijd wel een appje met een foto binnen, een berichtje of gewoon hartjes en nu vaak vele berichtjes van onze kleinzoon. Ik doe naast het bellen het ook ouderwets, via de e-mail. Ooit ben ik begonnen met dagelijks een mailtje te sturen naar mijn echtgenote en onze meiden en hun partners. Ik hou van schrijven.
Mijn eerste journalistieke opdracht kwam van het Nieuwsblad van het Noorden. Ik studeerde geschiedenis in Groningen en wist al precies wat ik niet wilde worden; geschiedenisleraar. Toen vroeg het Nieuwsblad een corrector en ik dacht: “Waarom niet?” Een corrector controleert voor de laatste keer de tekst voordat die in de krant wordt afgedrukt. Ik kreeg de baan, inclusief nacht-, avond- en weekenddiensten. Maar ik zat dicht bij het vuur. Ondertussen leerde ik hun correspondent in het Westerkwartier Jan van Dijk kennen en hij kon best wat hulp gebruiken. Hij vroeg aan de centrale redactie of hij mij mocht inschakelen. Zij vroegen een proeve van bekwaamheid en ik schreef een artikel over Lutjegast en Abel Tasman. Natuurlijk Abel Tasman. Ik kreeg een vergoeding per gedrukte regel. Een hele Abel Tasmanpagina voor een paar tientjes, maar ik kon zeggen, dat ik bezig was met een artikel voor het “Nijsblad”.
Ondertussen bleef ik uitkijken naar een vacature als journalist. Die kans kwam bij de Ommelander Courant in Uithuizen; een fulltime baan als journalist, later gevolgd door een baan als chef bij de Winschoter Courant. Daarna ben ik na een paar andere studies, keurig afgerond, een andere kant opgegaan. Bij een journalistieke opdracht is er altijd sprake van het gunnen van de opdracht en een zekere mate van iets bijzonders; je valt op. En (naams-) bekendheid; ze moeten je in elk geval kennen en weten dat jij een oplossing hebt voor hun probleem. Geld is lang niet altijd een probleem; het matchen van probleem en de juiste oplossing is vaker de moeilijkheid.
Eigenlijk was mijn eerste opdracht een verhaal voor de schoolkrant op de middelbare school. Ik was gevraagd in de redactie te komen en een verhaal te schrijven. Contact met je kinderen is 1 van de leukste dingen in het leven. Daar is nu onze kleinzoon bijgekomen. Opa zijn is geweldig. Het wordt tijd dat ik hem ga schrijven. Het eerste gedichtje is gemaild van opa aan James.
Jan Visser