Lef genoeg?
Ik schrijf regelmatig over democratie, het onderwerp interesseert mij en ik vind het belangrijk op welke manier je als burger door de overheid behandeld wordt. Is dat op voet van gelijkwaardigheid, of komt de machtspositie van overheid – burger ook tot uiting in de wijze van communicatie tussen betrokkenen? Het laatste kan bijna niet anders, want communicatie hangt van de omstandigheden af, waarbij de ambtenaar bijna altijd in het voordeel is. Hij heeft een monopolie voor de uitgifte van producten als rijbewijzen, paspoorten en id-bewijzen. Maar hij kan ook bouwvergunningen afgeven of weigeren.
Omdat onbegrensde macht tot onbegrensde willekeur leidt en onbegrensde willekeur tot chaos en anarchie hebben we het recht; een stelsel van normen en waarden vertaald naar gedrag, beloning en straf. Je kan als mens niet doen en laten wat je wilt. Je houdt rekening met anderen; de vrijheid van de één, wordt beperkt door de vrijheid van de anderen. De samenleving, ook van Enschede bestaat uit mensen met en mensen zonder financiële problemen. De eersten hebben soms recht op geld van de overheid; een uitkering. Let op, ze hebben er recht op. Het is geld waar ze gezien de omstandigheden wettelijk recht op hebben. Vandaar de term sociale rechtstaat.
Daar heeft de gemeente geen boodschap aan, hoe minder uitkering ze uitbetalen, des te meer geld houden ze over voor andere zaken. Zo wordt geld bestemd voor sociale doeleinden, doorgesluisd naar andere beleidsterreinen. Daarbij worden bewust de randen van de wet opgezocht, zo wordt hardop gezegd. En soms gaat de gemeente bewust over de rand van de wet. Dan wordt er iets geprobeerd en wordt het uitgevochten tot de hoogste rechter. Denk dat eens in; een instituut als een gemeente heeft een afdeling vol juristen, een uitkeringsgerechtigde moet op zoek naar een goede, dus dure advocaat om vervolgens een procedure van jaren te voeren. Tegen een overheid die wil zien hoe ver zij kan gaan. En dat gebeurt over de rug van degene die in beroep gaat. Als hij het beroep verliest is zijn leven kapot, als hij wint betaalt de gemeente alleen voor hem. Zo wordt de overtreding van de wet de norm en de norm wordt de uitzondering en wat er gebeurt is willekeur. De gemeenteraad van Enschede moet zichzelf eens achter de oren krabben of het niet eens tijd wordt voor een onderzoek naar dit gemeentebeleid. Lef genoeg?
Jan Visser