Ook Hier
“Kom eens naar beneden.”, riep mijn vrouw, “Ze zijn in Amsterdam aan het vechten, de ME slaat een demonstratie uit elkaar.” “Supporters zul je bedoelen. Vandaag Ajax – Feyenoord, lieverd.” “Nee, geen supporters. Kijk dan.” En ze had gelijk. Briesende paarden, ME-busjes met waterkanonnen, rondvliegende trottoirtegels.
De laatste en enige keer dat ik dat van dichtbij meemaakte was jaren geleden in de bestuurskamer op het Diekman. Buiten was het oorlog met Utrechtsupporters die over politieauto’s liepen, één auto in de fik hadden gestoken en ze gooiden tegels door de ramen van de bestuurskamer. Eén gelukje; het nieuwe stadion voor FC Twente was bijna klaar.
Jarenlang werd er gezegd dat er een kloof tussen overheid en burger was. Dat heb ik altijd tegengesproken. Volgens mij werd de burger steeds mondiger en wist de overheid niet hoe hierop te reageren. En dat weten ze nog niet; de actievoerders zijn goed georganiseerd. Zo is er een harde kern van anarchisten die de wereld rondreist, van evenement naar evenement. Ze maken zich onherkenbaar, zijn uiterst agressief en ideologisch niet in te delen. Oude termen als links en rechts kloppen niet meer. Ze demonstreren bij bijeenkomsten van machthebbers; van aandeelhoudersvergaderingen van Shell tot de economische Top van de 20 rijkste landen van de wereld.
Dit heeft zich vermengd met Amerikaans patriotisme en dat leverde een levensgevaarlijke cocktail op, die ontplofte in het Capitool vorige week. In het land van de vrijheid en democratie dreigden mannen met vuurwapens en werd er geschoten op militairen en politieagenten. Nooit was een kloof zo breed tussen burger en overheid. Dat gebeurde afgelopen zondag ook hier. Wat overblijft na zo`n weekje geweld is de angst voor de toekomst (20 januari wordt Biden ingezworen als nieuwe president van de VS) en de vraag naar een oplossing. Eén ding is zeker, alle partijen moeten het probleem zien en een oplossing willen. De verantwoordelijkheid ligt bij de overheid en het heeft alles te maken met houding. Duidelijk is dat er de laatste jaren te veel is misgegaan door onverschilligheid, laksheid en hebzucht. Ook hier in Enschede.
Jan Visser