Sorry
We leven in een sorrycultuur en zelfs onze koning doet mee. Twee keer; één voor het onrecht Indonesië aangedaan en de tweede keer voor het negeren van de holocaust door onder meer koningin Wilhelmina tijdens haar verblijf in Londen. Overigens, wat het de families Van Oranje en Nassau betreft, weet ik nog wel een paar gevallen voor een maatschappelijk “sorry”, zoals de moord op Johan van Oldenbarnevelt en op de gebroeders De Witt. Vermoord door aanhangers van Oranje. Overigens het excuus in Indonesië zullen al die Nederlandse jongens leuk gevonden hebben, die dadelijk na het einde van Tweede Wereldoorlog op de boot werden gezet om Indië voor ons te behouden: “Indië verloren, ellende geboren.” Om maar te zwijgen over de KNIL-militairen, die na de capitulatie met gezin en al naar Nederland werden gebracht. Natuurlijk heeft de koning (en de koningin?) gelijk; wij hadden na de oorlog niks te zoeken in Indonesië, zeker niet zonder de steun van de Amerikanen.
En ik weet er nog één, de vuurwerkramp. Een taboe; we praten in Enschede elkaar de oren van de kop, maar zo gauw het woord vuurwerk en/of het jaartal 2000 worden genoemd, heeft iedereen opeens haast.
Het is algemeen bekend dat er rare dingen gebeurd zijn, voor en na de plof. Je zou er een thriller over kunnen schrijven. De bijlage van Tubantia (die zowel als inhoud als vorm er goed uitzag) van afgelopen zaterdag was geheel aan de vuurwerkramp gewijd, maar geen woord over klokkenluider Van Buitenen. Wie is sterk genoeg om voor de vuurwerkramp excuses aan te bieden. 23 doden, 23 families met levenspartners, kinderen, vrienden, collega’s.
We houden ons en de anderen een spiegel voor en willen niet vertellen wat we echt zien. Dat werkt verlammend. Er zijn mensen, die recht op de waarheid hebben. Zolang de wond van 13-5-2000 blijft etteren, blijven burger en Enschedese overheid elkaar wantrouwen. In dezelfde Tubantiabijlage een verhaal over Henk Vinke, rampslachtoffer. Van Henk is nooit meer iets gevonden. Weggevaagd. Dan wil je toch elke steen omdraaien. Ook als bestuurder.
Jan Visser