Afbeelding
Foto:

Boek

Zoals u weet kom ik uit een klein dorp in het Noorden des lands. Dat je dan minder gehaaid bent dan mensen uit andere streken in Nederland is geen wonder, denk je, totdat je in aanraking komt met westerlingen en zuidelijken en merkt dat iedereen in en rond de puberteit, identiteitsproblemen heeft. dat is een hele opluchting en gesterkt ga je de rest van de wereld ontdekken en kom je tot de ontdekking dat je geboorteplaats een gegeven is, waar je je nooit voor hoeft te schamen.


Wat resteert is het idee van achterstand; anderen hebben meer gelezen en zijn vaker naar schouwburg, theater of bioscoop geweest. Je begint boeken te kopen en naar concerten en culturele activiteiten te gaan. En dan pik je een paar dingen op, waarvan je je hele leven plezier zult hebben. Je begint met dikke boeken; Russische klassiekers als Oorlog en vrede, Anna Karenina en films als The Godfather. Je maakt tijd en hebt geduld voor bijvoorbeeld een marathon met films van Fellini. Natuurlijk grijp je ook wel eens mis, bijvoorbeeld een nachtfestival over zwarte films uit Frankrijk. Dan krijg je zoveel ellende over je uitgestort. Maar ook een concert van Frank Zappa in de Amsterdamse schouwburg. Geweldig en achteraf uniek. Zoveel hasjiesrokers had ik nog nooit bij elkaar gezien en geroken. Letterlijk misselijk werd ik ervan.


Daar kwam een studie bij met boeken van meer dan 1000 pagina's. In het Engels. Op een gegeven moment houdt dat dwangmatige op en heb je het gevoel dat jouw algemene ontwikkeling voldoende kansen heeft gehad en besteed je je tijd aan andere dingen. Totdat een virus zijn kop opsteekt en je verplicht binnen moet blijven. Wat een kansen. Ik lees het 1229 pagina's tellend boekwerk Max, Micha & het Tetoffensief van de van oorsprong Noorse schrijver Johan Harstad. Cadeau gekregen voor mijn verjaardag. Geweldig. Ga het nu lezen. Je weet absoluut niet of je ooit weer zo'n kans krijgt.


Jan Visser