Stoere Pieter
Pieter is een stoere Maine Coon van 12 jaar oud. Hij woont in Enschede bij zijn baasjes Ron en Maaike. Het is een relaxt leventje: 3 x per dag een hapje eten, regelmatig een rondje door de buitenren lopen, 's avonds spelen met Maaike en daarna samen met Ron televisie kijken.
Je zou zo zeggen: niets aan de hand. Maar Pieter voelt zich niet zo lekker. Zijn lijf voelt vermoeid. Het spelen gaat minder, hij gaat niet zo vaak meer naar de buitenren en dat bakje eten is ook een uitdaging. Gelukkig eet Emma, zijn poezenmaatje, de restjes tegenwoordig op. Pieter slaapt veel en wordt magerder. Helaas merken zijn baasjes niet dat Pieter langzaamaan slechter wordt. Tot op een dag... Pieter ligt te slapen. Ineens wordt hij wakker met een scherpe heftige pijn achter in zijn rug. Hij kan zijn achterpoten nauwelijks bewegen. Hij gilt het uit. Ron belt de dierenarts. De assistente hoort Pieter op de achtergrond pijnlijk miauwen en weet meteen: dit is serieus, kom maar meteen. Pieter heeft geluk gehad. Hij kon snel en adequaat worden geholpen. Pieter had al langere tijd een hartprobleem waardoor hij een mindere conditie en honger had. Door dit hartprobleem ontstonden stolsels in zijn linker hartkamer. Eén van de stolsels was doorgeschoten naar achteren en had de slagaders van zijn achterpoten verstopt. Hierdoor had hij plotseling zo'n pijn en kon niet lopen. Pieter is behandeld met bloedverdunners, zware pijnstillers, infuus en hartmedicatie. Na 5 dagen mocht hij gelukkig weer lopend naar huis.
Pieter is nu al 6 maanden stabiel en redelijk gezond met hartmedicijnen. Hij speelt weer en gaat af en toe naar de kliniek voor controle. Maar hij heeft geluk gehad. Meerdere katten overleven zo'n stolsel niet. Ongeveer 15% van alle katten hebben een groter of kleiner hartprobleem. Katten kunnen deze problemen vaak goed verbergen. Het is niet altijd te horen met een stethoscoop door de dierenarts. Een jaarlijkse gezondheidscheck, regelmatig wegen, en bloeddrukcontroles bij een leeftijd boven de 7 jaar kunnen vaak veel zorgen voorkomen.
Esther van Sprang, dierenarts Dierenkliniek Enschede