Tram
Er leeft onvrede onder de burgers. Mensen zijn boos op machthebbers: economisch machtigen zoals grote bedrijven, banken en politieke machtigen; de overheid, politieke partijen, etc. De mensen zijn bang; een schietpartij in Nieuw-Zeeland, een aanslag in Utrecht. De dood is onder ons. Een stem op Thierry Baudet is een proteststem, een stem in navolging van Rita Verdonk, Pim Fortuyn, Geert Wilders. De provinciale verkiezingen zijn dit keer nadrukkelijk bepaald door landelijke en international gebeurtenissen. Het ging niet over waterschappen of provinciaal beleid; landelijke trends of hypes bepaalden de uitslag. De aanslag in Utrecht heeft ons met de neus op de feiten gedrukt. De schietpartij twee dagen voor de verkiezingen heeft mensen wakker geschud en gewaarschuwd: "Je kunt wel boos zijn op de machthebbers, maar terreur willen we ook niet. Democratie, het is geen perfect systeem, maar het is wel ons systeem." Dat was de ene korte termijntrend, de tweede trend was al enkele weken aan de gang. Media klaagden over provinciale verkiezingen, die niet provinciaal wilden worden. En dat ging ook niet, want wie maakten propaganda voor partijen? Wiens hoofd stond op de affiches? De landelijke kopstukken. En als je landelijke politici uitnodigt, waar praat je dan over? Juist. En de media speelden erop in want ze kregen hapklare, nationale brokken nieuws voorgezet. Helemaal na de aanslag op de tram in Utrecht. Laat onverlet dat de onvrede tussen burger en bestuurder blijft. In een democratie heeft de burger altijd gelijk. Alleen hij/zij begrijpt een aantal zaken niet, denken nog steeds veel machthebbers. Dus is het de taak van de overheid om beter dingen uit te leggen en het wantrouwen te vervangen door vertrouwen. En daar zit een stuk betutteling, want de kiezer is niet gek. De kiezer voelt feilloos de tijdgeest aan. En die tijdgeest is angst, een onveilig gevoel, onvrede. Ook bij mensen, die van oorsprong uit andere landen komen en zijn gevlucht uit doodsangst. Ook zij willen hier veilig zijn, net zoals de rest van de Nederlanders. De burger wil de overheid begrijpen. Dan heb je tienduizenden vragen, maar je krijgt geen antwoorden en de antwoorden die je krijgt zijn niet logisch, kloppen niet en de houding van de overheid is schichtig, ontwijkend, wantrouwend. Dat voel je en je voelt dat de overheid niet transparant is. Volledige openheid is het enige dat het vertrouwen terug kan brengen. De burger is de spelletjes van de machthebbers al lang zat. En dat gezeur over een kloof tussen burger en overheid is hij ook al zat. De burger wil dat de politiek gewoon aan het werk gaat en daarbij vertelt wat ze doet. Alles vertelt, op elk moment. De burger is een grote jongen en kan de waarheid best aan. Dat hoeft niemand voor hem te doen. Laat de overheid maar voor een veilige leefomgeving zorgen en die onrust niet kleineren en afdoen het wijzen op de dalende misdaadcijfers, want het gevoel zegt het tegendeel. En een gevoel is ook een realiteit.
Jan Visser