Enschede maakt zich sterk voor uitgeprocedeerde asielzoeker
ENSCHEDE - De gemeente Enschede gaat ook in 2019 door met de 'Bed, Bad en Broodregeling'. Het college van B&W heeft dit nu formeel besloten, met de bijbehorende kaders.
De bed, bad en broodregeling is de benaming voor opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers. Het gaat dan om mensen die de procedures doorlopen hebben maar waarvan de uitkomst is dat zij geen permanente verblijfsvergunning krijgen. Deze mensen dienen dan weer op eigen initiatief het land te verlaten. Maar om te voorkomen dat deze groep onvrijwillig op straat moet slapen of honger zal lijden, werden de sobere 'bed, bad en broodregelingen' opgezet. Enschede kiest niet alleen voor een menswaardige opvang, maar wil ook een extra stukje begeleiding bieden. Doel is dat de uitgeprocedeerden na vertrek naar hun thuisland daar weer een goed eigen bestaan op kunnen bouwen. "We zetten in op duurzame oplossingen voor deze kwetsbare groep die tussen wal en schip is gevallen", zegt wethouder Jurgen van Houdt. "Hierdoor vergroten we de kansen dat de mensen weer regie over hun eigen leven kunnen nemen in hun thuisland dan wel hier."
Brede insteek
De Enschedese invulling van de regeling bestaat uit wonen, levensonderhoud, begeleiding en activering en maatwerk. Dit alles anticipeert natuurlijk weer op vrijwillig vertrek in Nederland of mogelijke heroverweging van de verblijfsstatus aan de hand van landelijke ontwikkelingen.
Lagere kosten
Wethouder Van Houdt: "De kosten van deze opvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers gaan in 2019 omlaag van € 300.000 naar € 220.000. In plaats van het Leger des Heils gaat Vluchtelingenwerk Oost Nederland de opvang verzorgen. "De kosten ervoor kunnen omlaag, en dankzij onze lobby in Den Haag ontvangen we vanuit het Rijk komend jaar ook nog eens een tegemoetkoming van ongeveer € 70.000 over 2018 en € 100.000 voor 2019."
Landelijke discussie
Het afgelopen jaar was er landelijk veel discussie en overleg tussen gemeenten en het Rijk met betrekking tot de bed, bad en broodregelingen. Ook in de samenleving zelf zijn meningen verdeeld. Een ruimhartige opvang wordt immers gezien als een factor waardeer mensen langer in ons land blijven, ook na het doorlopen van meerdere procedures met afwijzingen als gevolg. Tegelijk is het natuurlijk vanuit menswaardig perspectief belangrijk om te voorkomen dat mensen op straat slapen en honger lijden, zeker wanneer het bijvoorbeeld gaat om kinderen. De middenweg is dat mensen die gebruik willen maken van zo'n opvang ook actief mee moeten werken aan hun vertrek uit Nederland.