Column Yarden: Doe maar gewoon
"Nee, mijn man hield niet van poespas", zegt de vrouw stellig. Hun enige zoon knikt instemmend. "Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg", voegt de zoon er nog aan toe.
Dit 'doe maar gewoon' hoor ik als uitvaartverzorger vaak. Maar, wat is gewoon, wat is géén poespas? Mijn vraag aan de vrouw en haar zoon is dan ook of hun man en vader ooit heeft aangegeven wat hij dan wél wilde. En dat blijkt dan toch lastig te benoemen. Steeds stel ik hen vragen; wil hij een begrafenis of een crematie, wil hij veel mensen uitnodigen, is er een condoleance avond gewenst.
En al pratende komen we tot dat wat zij gewoon vinden en dat wat zij geen poespas vinden. En het belangrijkste: zoals hun echtgenoot en vader dat graag zou hebben gewild. Meneer wordt thuis opgebaard in zijn werkkamer. Er is alleen voor de naaste familie gelegenheid om afscheid te nemen. De laatste avond voor de uitvaart komen zijn naaste familie en vrienden samen in het woonhuis en heffen het glas op zijn leven. Ze halen samen herinneringen op en er hangt een ontspannen sfeer. Op de dag van de uitvaart lopen moeder en zoon de tuin in, die weelderig in bloei staat. Daar kiezen ze één prachtige roos, knippen deze af en leggen de roos behoedzaam op de kist.
Samen begeleiden we meneer naar de rouwauto en alleen de echtgenote en de zoon gaan mee naar het crematorium. In de aula gaan zij naast de baar met daarop de kist zitten en drinken daar samen, in alle rust, een kop koffie. Op de achtergrond klinkt de favoriete muziek van meneer. Dit is hoe zij 'gewoon' interpreteren... Ik vond het gewoon bijzonder!
Hanneke Bakker, Yarden uitvaartzorg
De columns van Hanneke en haar collega's zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over afscheid', hiervan is een derde uitgave verschenen. Deze derde bundel kunt u gratis bestellen door een email met uw adresgegevens en de code HVE te zenden aan bedrijfsbureau.hengelo@yarden.nl