Kinderpardon

11 september 2018, 18:22

Op het allerlaatste moment mochten de twee kinderen Lili en Howick toch in Nederland blijven. Na een strijd van meer dan 10 jaar. Ondertussen staan de volgende kinderen al weer klaar om uitgezet te worden.

Het kinderpardon (algemeen geldende pardonregeling om kinderen die in Nederland geboren zijn en/of opgegroeid en hier wonen, maar te boek staan als asielzoeker, een verblijfsstatus te geven) kent een lange geschiedenis. In 2011 speelde het ook met de jongen Mauro. De politieke partijen in Den Haag worstelen met het Kinderpardon. Ik weet nog dat er in 2012 verschillende gemeenten in Nederland met een motie kwamen: een pleidooi voor een Kinderpardon. Zij steunden daarmee het wetsvoorstel van de PvdA en de CU over het kinderpardon. Het CDA, regeerde met de PVV, (slechtste wat het CDA ooit heeft kunnen doen) en met de VVD. De motie kwam op 23 januari 2012 ook in de raad van Enschede en werd aangenomen. 28 stemmen voor en 9 (VVD en CDA) tegen. Ik stemde voor de motie. In die tijd waren er goed 700 kinderen waarvoor het pardon moest gelden. Nu praten we over 400 kinderen. Het huidige kabinet wilde niets veranderen aan de strenge eisen voor het kinderpardon. Dit is juridisch erg ingewikkeld werd er gezegd. Volgens mij zijn er wel degelijk mogelijkheden, maar ontbreekt het aan politieke wil. De CU en D66 zitten in het kabinet en zijn voorstanders voor een kinderpardon. Laat dat dan nu ook zien!

Het gaat hier om kinderen die jarenlang in Nederland wonen. Sommigen van hen zijn hier geboren. Zij weten niet hoe hun vaderland eruit ziet en ze spreken niet de taal van dat land. Het gaat om kinderen die in een zeer kwetsbare positie verkeren. Ze lopen het risico op problemen in hun sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling. We kunnen de komende jaren zo blijven doorgaan. Elke keer komt er weer een Lili, een Howick of een Mauro. Eigenlijk moeten alle gemeenten nu aangeven: "Kom met een eenmalig kinderpardon voor die 400 kinderen en hun gezinnen." Ga uit van de kinderrechten van een kind, die zijn vastgelegd in het Verdrag voor de Rechten van het Kind.

Blijf als kabinet je niet verschuilen achter het feit dat gezinnen niet meewerken aan terugkeer. Op deze manier kan er amper een kind blijven. Bovendien kunnen soms gezinnen echt niet terug naar hun land van herkomst. Soebat daar geen 10 jaar over! Ik snap ook dat we grenzen moeten stellen, maar geen politieke spelletjes over de hoofden van de kinderen. Moreel en ethisch is dit niet te verantwoorden.

Margriet Visser
EnschedeAnders