Gedicht
"Noodlot
één hand op haar telefoon
de andere op het stuur
haar ogen op haar schermpje
haar auto op een muur
er liggen bloemen op de plek
waar zij haar noodlot vond
'liefje ik ben bijna thuis'
stond in het whatsappje
dat zij als laatst verzond."
Dit gedicht werd vorige week door dichter René Oskam gedeeld op social media. Duidelijker kan het bijna niet: het gevaar van de telefoon in het verkeer. We weten het allemaal, maar kijk eens om je heen: hoeveel mensen zijn er niet bezig met hun mobieltje achter het stuur? En wat dacht je van de fietsers? Smartphone in de hand, druk met appen, muziek en bellen. En opletten, ho maar. Een ongeval is dan snel gebeurd. Niet allemaal met zo'n dramatische afloop als verwoord in het gedicht, maar toch. Ik begrijp dan ook niet, dat het gebruik van mobiele telefoons door fietsers nog steeds niet verboden is. De plannen voor een verbod liggen er wel, maar uiteraard kost het doorvoeren ervan veel tijd. Bovendien is men er bang voor dat een verbod moeilijk te handhaven is en verwordt tot een papieren tijger. Maar dat er iets gebeuren moet, lijkt mij evident. Voorlopig ga ik er maar vanuit, dat mensen wakker worden geschud met gedichten als dit.