Demissionair
Enschedese ambtenaren en bestuurders zijn het wachten beu. De politiek hoort aan te geven welke richting het gemeentebeleid op moet gaan, maar met de verkiezingen achter de rug en het nieuwe college nog niet in functie, gebeurt er niet zoveel. Zo moet op financieel gebied een knoop van zo'n 10 miljoen worden doorgehakt, maar dat gebeurt niet. Dus heeft het huidige, demissionaire college een brief naar alle raadsleden gestuurd met drie opties en de vraag: "Welke optie heeft uw voorkeur?" De eerste optie gaat het verst en noemt als voorbeeld zelfs een uitgavenstop en een vacaturestop. De tweede optie is dat de raad de financiële bevoegdheden naar zich toetrekt en de derde optie is niets doen, het tekort accepteren en een greep in de nagenoeg lege schatkist te doen.
De brief is uitzonderlijk. Een college dat vooruitlopend op een machtswisseling zich bemoeit met het beleid, waarvoor ze zelf verantwoordelijk zijn. De brief is ondertekend door de burgemeester en de interim-locosecretaris, opvolger van een externe interimmer, die zich teruggetrokken heeft. Daarover gaat de tweede collegebrief aan de raad, waarin het college de raadsleden vertelt over het vertrek van de externe interimmer en het vertrek van de directeur Sociaal Domein. Die vertrekt naar Amsterdam. Er is geen verband tussen het vertrek van die twee, zegt het college.
Waarom stuurt het college deze brieven? Ik denk in elk geval om de druk op de collegemakers op te voeren. Die hebben vanaf het begin gezegd het proces zorgvuldig te zullen doorlopen en dat vereist discipline. Zeker ook omdat gekozen is voor het maken van een raads- en een bestuursovereenkomst als onderdeel van de collegeprocedure.
Demissionair zijn betekent dat je goed op de winkel past, maar geen dragende muren sloopt bijvoorbeeld. Daar heeft het demissionaire college blijkbaar niet voldoende aan. Die zien vanaf de zijlijn toe op het werk van de informateurs en staan buitenspel, hoewel ze graag zouden willen meespelen. Door nu als college en burgemeester actief de nieuwe raad te benaderen overschrijd je een grens. Je regeert over je eigen graf heen en zorgt voor grote onrust en spanning. Maar misschien is dat wel de bedoeling.
Jan Visser