Uitslag

Achteraf was het zo'n dag dat ik beter de hele dag in bed had kunnen blijven liggen. In de middag sprong er een verwarmingsleiding, wat voor een aardige overstroming in huis zorgde. Wachtend op de loodgieter, liep ik met mama naar haar stoel, ze struikelde en kwam ten val. In haar val nam ze mij mee. Even was ik van de wereld, omdat ik op mijn hoofd terecht kwam. Toen ik bijkwam, zag ik dat mama veel pijn had. De loodgieter die was gearriveerd, hielp mijn man en mij om mama op de been te krijgen. De dokter die er snel was, wist zeker dat er een aantal ruggenwervels was gebroken. "In het ziekenhuis kunnen ze er weinig mee" zei hij, dus besloten we dat mama gewoon thuis bleef en verzorgd zou worden met extra hulp. Sindsdien gaat alle aandacht even naar haar. Ze houdt de moed erin met behulp van de nodige pijnmedicatie. Het waren sowieso hectische weken. Het verkiezingsprogramma moest klaar. Daarbij heb ik blijkbaar iets niet goed opgeslagen en waren er verschillende hoofdstukken verdwenen. Dus het werk moest over. Er was een drukke raadsagenda met zware onderwerpen, zoals het vliegveld en de Kop Boulevard. De verkiezingen waren in aantocht en een griep die mij al wekenlang parten speelde. En nu zondagavond, zit ik in alle rust mijn column te tikken. Nog een paar dagen voor 21 maart. Mijn man is al een tijdje bloednerveus. Ik moet om hem lachen en blijf nog aardig kalm. Het woord is nu aan de kiezer en die heeft altijd gelijk. Raar als je zit te bedenken, dat ik nu van niets weet, maar als de column wordt gepubliceerd de verkiezingsuitslag er is. Stiekem hoop ik op zetelwinst. Of het lukt, zien we in de loop van deze week…. Verkiezingen, het is een raar fenomeen als je ziet wat het met de partijen doet. Een hoop beloftes. De ene partij heeft net de mantelzorgwaardering afgeschaft, maar in hun programma staat dat ze voor een waardering zijn. De andere partij zegt dat ze willen kijken naar nascheiden van afval, maar voor de verkiezingen willen ze er niets van weten. Goede zorg wil elke partij, maar de afgelopen vier jaar hebben we daar niet al te veel van gezien. Geen wonder dat de inwoners afhaken. Vertrouwen, ergens voor staan en je woord houden, daar hebben inwoners behoefte aan. De hectiek van de verkiezingen zijn bijna ten einde. De komende jaren is er veel werk te verrichten. Veel problemen moeten aangepakt worden. Liever raadsbreed aanpakken, dan elkaar als oppositie en coalitie de tent uitvechten. Aandacht voor je inwoners moet prioriteit nummer 1. Bewoners moeten het gerechtvaardige gevoel hebben dat de politiek er voor hen is en dat ze meetellen in de samenleving.

Wij hopen dat we er weer voor u kunnen zijn als uw volksvertegenwoordiger. Wij danken u voor uw steun en uw stem! Met mama gaat het met kleine stapjes vooruit. Een krachtige inwoonster van Enschede met haar bijna 93 jaar. Ik koester de momenten met haar en is ze vreselijk nieuwsgierig naar de uitslag van de verkiezingen….

Margriet Visser
EnschedeAnders