Letselschade, deel 3
Het is zover. De eindregeling. U hebt alle medische trajecten doorlopen; er is een medische eindtoestand. Er wordt geen verbetering of verslechtering meer verwacht. Waarschijnlijk bent u weer aan het werk, eventueel met behulp van een arbeidsdeskundige. Mogelijk heeft u zelfs ander werk. Het inkomensverlies moet tot dat moment worden vergoed. In sommige gevallen, komt het slachtoffer helaas nooit meer aan het werk. Men ontvangt dan een WIA-uitkering, aangevuld door de aansprakelijke verzekeraar. Tot aan de pensioengerechtigde leeftijd. Ook de taken rondom huis en tuin kunt u -waarschijnlijk- weer oppakken. Indien ook dat niet meer lukt, wordt daarmee rekening gehouden bij de eindregeling. De door u ingeschakelde hulp wordt dan doorbetaald. Telkens wordt een vergelijking gemaakt tussen de situatie nu, na het ongeval, en de situatie zoals die zou zijn indien u het ongeval niet zou zijn overkomen. Eerder gingen we er in letselschadezaken vanuit, dat u rond uw 70e hoe dan ook wel hulp in huis of tuin zou inschakelen. Vanaf dat moment is er geen schade meer. Alhoewel ik hier de laatste jaren wel een kentering in zie. Mensen blijven tegenwoordig over het algemeen langer vitaal en gezond. Gelukkig maar, maar dat betekent, dat de eindleeftijd bij schaderegelingen omhoog moet. Want was u het ongeval niet overkomen, had u wellicht pas na uw 70e hulp in huis gehaald. De schade moet dus tegenwoordig langer worden doorgerekend. Uiteindelijk komt een regeling tot stand. Eén en ander wordt vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst, die beide partijen moeten ondertekenen. Zo wordt de zaak dan financieel geregeld. Toch is het mooiste dat mijn cliënten het leven weer positief tegemoet treden. Zelfs als het letsel blijvend is.