Heftig
Gisteren zag ik een artikel voorbij komen op een nieuwssite; een heftig verhaal over een heftig ongeluk. Een politieagente vertelde over het feit, dat ze 'de beelden van de jongens blijft zien'. Meteen schoten de heftige zaken uit mijn loopbaan door mijn hoofd. Zoals u weet, ben ik letselschadeadvocaat. Al ruim 17 jaar. En dan komen er ernstige en minder ernstige zaken voorbij. De meeste zaken gaan over whiplashklachten na een verkeersongeval. Daarna komen de orthopedische letsels na een valpartij, op het werk of daarbuiten. Maar wat mij toch het meest bij blijft, zijn de overlijdensschades. Niet zo verwonderlijk natuurlijk. Zomaar, van het één op het andere moment, wordt iemand uit het leven weggerukt. Zo kan ik mij mijn eerste overlijdenszaak nog heel goed herinneren; ik was nog maar een paar jaar bezig en zo groen als gras. Een moeder was wezen zwemmen met haar 2 kinderen. Onderweg naar huis werden ze in volle vaart aangereden. Ambulance, traumahelikopter, het mocht niet baten. Eén zoontje overleed ter plekke, de ander iets later in het ziekenhuis. Ik zal het verdriet van de moeder nooit meer vergeten. Of een wat oudere dame die op een landweggetje werd overreden door een enorm landbouwvoertuig. De jonge boerenjongen had haar auto over het hoofd gezien. Mevrouw werd letterlijk geplet. Ik zal u de details uit het proces-verbaal besparen, maar ik kan u verzekeren dat die beelden op mijn netvlies gebrand staan. En nog niet zo lang geleden een jonge dame, omgekomen door een stuurfout van haar vriendin. Ze was enorm fan van de zonnige Spaanse eilanden. Moeder vertelde mij, dat ze juist vakantieplannen aan het maken was. Iedere keer als ik de reclamesong 'follow the sun' voorbij hoor komen, denk ik aan die familie. Heftig.