Handhaving

De lindes aan de Lasondersingel gaan tegen de vlakte, maar daar staat tegenover dat de kroeg weer open mag! En we mogen weer naar de Veste! En naar de bios, het theater, o wat is het leven straks weer mooi!
De pandemie komt ten einde, hoor ik zelfs een deskundige zeggen. Ein-de-lijk.
Alleen de Russen gooien roet in het eten. Dat is allemaal heel zorgelijk. Uit protest drink ik geen wodka meer en ook een Russisch ei is taboe.
Maar goed, ook in ons mooie Eanske gaat wel eens wat mis. Neem de heren/dames van Handhaving. Die hebben ene Michiel Vaneker van Gastrovino Vaneker flink te grazen genomen.

Zijn relaas: Na 10 dagen quarantaine weer lekker aan het werk. Middag, Handhaving stapt de winkel binnen. Hij: meneer, we hebben een leeg doosje aangetroffen, naast de container geplaatst met uw adreslabel erop. Dat mag niet. Ik: dat zou kunnen (maar jaha, ze hadden foto’s uitgeprint, echt recherchewerk, dus overtuigend bewijs). Ik geef aan dat wij er nooit wat naast zetten. En dat ik wel erg dom zou zijn als ik dat zou doen om daar dan een adreslabel op te laten zitten. Het zal iemand zijn geweest die bij ons een leeg doosje heeft gevraagd voor de boodschappen.
Hij: het adreslabel is het bewijs. Ik moet u hier een boete voor geven. Ik: ja, ik ontplof, van woede, kijk om me heen waar de camera’s hangen, maar die hangen er niet, het is echt.
Ik zeg: meneer, er worden daar complete huisraden gedumpt, tv’s, bankstellen tot tuinsets aan toe. Dagelijks, ieder uur van de dag en ik krijg een boete voor een doosje waar toevallig mijn adreslabel op zit? Ja dus, zo werkt het dus echt. Ik ben schuldig totdat ik het tegendeel kan bewijzen. Hoe ik dat moet doen? Dat is erg lastig, zegt meneer Handhaving...

Arme Michiel. En het geeft te denken. Hij moet zijn onschuld bewijzen. Is toch bezopen. Zo krom als het maar kan. Laat Handhaving de echte vervuilers aanpakken.

Hans Assink schrijft al jaren via Tekstbureau Piet (assink@home.nl). Piet staat voor Passie In Elke Tekst. En voor Punctualiteit Is Een Traditie. ‘En mijn moeder heette Piet’. ‘En mijn vader Hans’.

Column Hans Assink