Annie Makkink gaat voor de gedichten

‘’Elke week een gedicht in Huis aan Huis. Voor oud en jong. Voor nieuwkomers en eigenheimers. Thuis, op school en in de buurt.’’ Dat zegt de Enschedese kinderboekenschrijfster Annie Makkink. Ze heeft de veertig gedichten al klaar. ‘Los Hoes’, zo heet de verzameling. Een boek moet er nog van komen. ‘’Los Hoes gaat over tekens, taal en Tukkers. Van A tot Zet en verder.’’

Enschede – Annie Makkink won ooit de Gouden Griffel met haar boek Helden op sokken. Ze is nu tachtig, maar nog even fanatiek als vroeger.
Ze laat de serie gedichten zien. Opgehangen aan de 26 letters van het alfabet, maar Annie gaat daarna nog even verder met de ‘oe’, de ‘eu’, de ‘aa’ en zelfs de ‘ng’. “Ik wil dat de kinderen er energie van krijgen. Dat ze weer lol in het onderwijs krijgen. En geen les krijgen van regelneven en boekhouders. De vrolijkheid op school moet terug’’, stelt Annie.

Ze gaat er vanuit dat er op de scholen wat gedaan wordt met haar gedichten.
Dat het met letters te maken heeft, is wel logisch. Tachtig jaar geleden werd Annie Makkink geboren op een boerderij. Ze woonde met de koeien onder één dak. ‘’Niet in dezelfde ruimte, maar wel dicht bij elkaar’’, zegt ze. ‘’Het was een soort Los Hoes, iedereen kwam achterom. Het was oorlog, je kon nergens naar toe. Een kleine wereld, maar een goede plek om op te groeien.’’
Al vroeg ontdekte Annie dat je in je hoofd overal naartoe kunt. ‘’Dat je op reis kunt gaan in een wereld vol avontuur. En dan niet vergeten waar je vandaan komt.’’

Koehuis

Los Hoes is niet in één keer ontstaan. ‘’Soms groeien dingen heel langzaam, bijna onopvallend. Net als het alfabet. Dat ontstond in de buurt van Syrië. Alfabet, dat klinkt heel geleerd, maar Alev is koe en Beta is huis. Alfabet betekent koehuis. In Twente zeggen we Los Hoes. Misschien was de uitvinder van het alfabet wel een nieuwsgierig kind. Dat zou goed kunnen. Klanken die je hoort tekenen met letters die je kunt zien. Wat een uitvinding! Maar het ging zeker niet in één keer. Het heeft eeuwen geduurd voor het alfabet de wereld veroverde. En naar Twente kwam.’’

Ook het boek Los Hoes is langzaam gegroeid, vertelt Annie. “Niet eeuwenlang, maar het heeft wel een flink aantal jaren geduurd. Steeds kwam er weer een nieuw gedicht bij, ook als ik ver van huis was. In gedachten zwierf ik rond in de steden en dorpen van Twente, op zoek naar nieuwe ideeën. Dat gevoel van vrijheid neem ik altijd en overal met me mee. Bewegen, spelen, zingen, bouwen, reizen. En al doende de wereld verkennen. Zin om te leven, te leren, te groeien. Daar gaat het om. Wij zijn uitvinders en die hebben we hard nodig. Ook in onze tijd.’’

Elke week, te beginnen op 2 februari, komt er dus een gedicht in Huis aan Huis van Annie Makkink. Voor oud en jong. Voor nieuwkomers en eigenheimers. Annie: ‘’En dan? Tekeningen en bouwwerken voor het raam? Hallo! Hier wonen uitvinders!’’