Duo Scatenato speelt in de Ontmoetingskerk

Duo Scatenato, bestaande uit Barbera Vinke-Deinum - cello en Han Schokker - piano brengen u tijdens dit middagconcert een selectie uit het romantische repertoire voor cello en piano.

Als eerste op het programma staat de cellosonate in e klein van Johannes Brahms. 

Brahms componeerde de eerste twee delen in de zomer van 1862, evenals een later geschrapt Adagio. Het laatste deel werd gecomponeerd in 1865. De sonate is getiteld "Sonate für Klavier und Violoncello" (voor piano en cello) en de piano "moet een partner zijn - vaak een leidende, vaak een waakzame en bedachtzame partner - maar mag in geen geval een zuiver begeleidende rol aannemen".  Het is "een hommage aan J. S. Bach" en het hoofdthema van het eerste deel en van de fuga zijn gebaseerd op Contrapunctus 4 en 13 van "Die Kunst der Fuge".

Hierna wordt het concert vervolgd met de cellosonate van Alexander Borodin. 

Het openingsthema is afgeleid van het fuga-onderwerp van het tweede deel van Bachs Sonate nr. 1 voor viool solo, BWV 1001. Dit was geen ongewoon verschijnsel in Borodins vroege muziek. Het langzame deel van de sonate zou gemakkelijk een transcriptie van een lied kunnen zijn, en zijn zachte ontplooiing over een sensueel dalende chromatische baslijn wijst vooruit naar het notturno derde deel van het Strijkkwartet nr. 2, het bekendste van Borodins kamerwerken. Het middendeel is Russisch van karakter. Een ‘cadens ad lib’ voor de cello verwijst naar het Bach-motief uit het eerste deel welke voorafgaat aan de terugkeer van het openingsthema.

Het Bach-thema keert terug om de maestoso inleiding tot de finale aan te kondigen. De hoofdmoot van het deel begint in een vrolijk presto dat beide instrumenten de kans geeft hun kwaliteiten te tonen. 

Na de pauze opent Han met de Polonaise Fantasie van Frederic Chopin 

De Polonaise-fantaisie in As-groot, op. 61, is een compositie voor piano van Frédéric Chopin. Het werd opgedragen aan Mme A. Veyret, geschreven en gepubliceerd in 1846. Dit werk werd maar langzaam populair bij musici, vanwege de harmonische complexiteit en ingewikkelde vorm. Arthur Hedley was één van de eerste critici die zich positief uitliet over het werk en in 1947 schreef dat het "op de verbeelding van de luisteraar werkt met een kracht van suggestie die alleen geëvenaard wordt door de F kleine Fantasie of de vierde Ballade", hoewel Arthur Rubinstein, Leff Pouishnoff, Claudio Arrau en Vladimir Horowitz het al enkele decennia eerder in hun programma’s hadden opgenomen

Het concert wordt besloten met de prachtige cellosonate eveneens van Frederic Chopin. 

De grote Cellosonate van Chopin, geschreven voor en met medewerking van de de gevierde Franse cellist Auguste Franchomme, is een van zijn laatste voltooide stukken, in première gebracht door deze twee mannen op 16 februari 1848. Tijdens Chopin’s laatste publieke optreden. We vinden geen enkel teken van een zieke componist, afgezien van een paar onbewerkte tekstuele afwijkingen. We vinden wel een componist die op zijn gemak is met de structurele eisen van de sonate vorm. 

Wat Chopin zo briljant doet is ons die melodieën geven en ze toch weet te ontwikkelen in contrapuntische, meesterlijke manieren. Het middendeel van het eerste deel is een goed voorbeeld; hij neemt de eerste melodie en ontwikkelt deze in zo’n verbeeldingsvolle complexiteit dat, wanneer hij uiteindelijk bij de reprise aankomt, hij de eerste melodie geheel kan omzeilen en alleen de mooie tweede melodie over houdt. De andere drie delen, die in totaal minder tijd vullen dan dit enorme eerste deel, presenteren een typisch robuust scherzo met een onnavolgbaar cello-lied trio gedeelte en een ingekorte reprise; een conversationeel en breed opgezet maar kort Largo en een Tarantella-finale waar hij opnieuw uitbundige melodieën in een ingewikkeld web weeft om een dans te creëren ter ere van de rondovorm waardoor een passend sterk slot ontstaat van een fijn uitgebalanceerde hele sonate.

Kaarten kosten € 10,- en zijn verkrijgbaar via https://www.ticketkantoor.nl/shop/DuoScatenato of voor aanvang van het concert.

Over de musici:

Barbera Vinke-Deinum                                 

Barbera kreeg haar eerste cello lessen op elfjarige leeftijd bij André de Graeff in Apeldoorn. Na twee jaar werd ze lid van het Jeugd Orkest Noord Oost Veluwe waar ze haar eerste orkest ervaringen opdeed. 

Van 1990 tot 1995 studeerde ze bij Robert Dispa in aan het conservatorium in Enschede, waarna ze haar studie vervolgde bij Michel Dispa aan het conservatorium in Arnhem. 

Sinds 2015 is Barbera tevens aanvoerder van de celli van het Oost Nederlands Symfonieorkest in Enschede. 

Ook bij het Project Orkest Twente doet ze regelmatig mee met haar vaste duo partner Meike Abels waarmee ze als “Duo Gaudioso” met enige regelmaat op bruiloften en feesten de muzikale omlijsting verzorgen. 

Na een project in 2018 waarbij Han Schokker het concert dirigeerde resulteerde dit in een eerste repetitie afspraak waarna en nog meerdere volgden en er ook hier met veel plezier wordt samengespeeld. 

In juli 2022 heeft ze het 1e celloconcert van Saïnt-Saëns uitgevoerd met het Onso in de Ontmoetingskerk, hiervoor heeft ze ook een paar lessen gevolgd bij Quirine Viersen. 

Barbera bespeelt een cello van Emanuel Adam Homolka uit 1846.

Han Schokker

Han Schokker treedt regelmatig op in solorecitals. 

Met name werken uit de hoog romantiek hebben zijn voorliefde. Werken van o.a Chopin, Liszt, Rachmaninoff, Prokoviev, Brahms en Schumann.

Hij studeerde aan het Twents conservatorium docerend en uitvoerend musicus bij Benno Pierweijer en Fred Oldenburg. Na het conservatorium vervolgde hij zijn studie bij Michael Markov en Matthijs Verschoor.

Ook volgde hij masterclasses bij de bekende pianist Wibi Soerjadi, met wie hij ook op tournee ging door Nederland. 

Han won het TV programma `Onder Wibi’s vleugels` en de prijs was concerten geven in de mooiste zalen in Nederland, waaronder twee keer het Concertgebouw in Amsterdam en de Doelen in Rotterdam.